رئیس مرکز نظارت و ارزیابی وزارت علوم در نشست تخصصی بیان کرد: توازن نقطه کانونی ارزیابی آموزش عالی است

نشست تخصصی (حضوری – مجازی) ارزیابی انتقادی دو دهه فعالیت های نظارت و ارزیابی آموزش عالی در ایران با حضور بیش از یکصد و هفتاد نفر از کنشگران این حوزه به میزبانی موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی و مشاکرت دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد.

 

به گزارش روابط عمومی موسسه در این نشست دکتر غلامرضا ذاکرصالحی عضو هیات علمی موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی و مدیر پنل با اشاره به برگزاری شانزدهمین همایش ارزیابی کیفیت در نظام های دانشگاهی در آبان ماه سال جاری در دانشگاه علامه طباطبایی گفت: رویکرد این پنل انتقادی است و منظور از انقاد نقد به معنی تشریح دستاوردها و بررسی ناکامی ها است؛ چرا که در دو دهه گذشته اقدامات متنوعی در زمینه ارزیابی کیفیت انجام شده است. از سخنرانان محترم هم درخواست می کنم نقد منصفانه و مشفقانه به این دو دهه داشته باشند و به سهم خودم تلاش های کنشگران این عرصه در دو دهه گذشته را ارج می نهم. به مشکلات ساختاری، بافتار فرهنگی و بودجه های قطره چکانی و بیثباتی مدیریتی و ضعف زیرساختا های علمی و محدودیت های کنشگر (ارزیاب) هم توجه لازم معطوف بشود.  
 
توازن نقطه کانون ارزیابی آموزش عالی
دکتر روح الله رازینی رئیس مرکز نظارت، ارزیابی و تضمین کیفیت وزارت علوم نیز در این نشست با اشاره به اینکه توازن نقطه کانونی ارزیابی آموزش عالی است گفت: با توجه به مسئولیت اجرایی بنده باید اخلاق این باشد که خیلی به نقد گذشته نپردازم. ما در یک دوی امدادی هستیم که می بایست ادامه دهنده فعالیت مثبت مدیران گذشته باشیم. رازینی ادامه داد: یکی از مشکلات فعلی، ادبیات حوزه ارزیابی عملکرد است زیرا در این زمینه یک تنوع وجود دارد و گاهی حتی در واژگان نیز خیلی وحدت رویه نداریم. به نظر می رسد بخشی از این موضوع به خاطر تنوع حوزه های تخصصی است که وارد این عرصه شده اند و به همین دلیل این تشتت در ادبیات را می بینیم که باعث یکسری مشکلات شده است. حضور کنشگران از حوزه های مختلف در این عرصه که یک بحث فرا رشته ای است و تنوع در این عرصه از یک سو می تواند تهدید باشد و از سوی دیگر می تواند به یک ساخت جامع کمک کند.
وی با اشاره به ضعف های نظام های ارزیابی سنتی که عمدتا غیرمتوازن هستند ادامه داد: عمده نظام های ارزیابی عملکرد ما متکی بر ارزیابی های مالی است و اندیشمندان برای عبور از این نقاط ضعف مفهوم توازن را مطرح کردند.
رئیس مرکز نظارت و ارزیابی وزارت علوم گفت: در برخی از رویکردها ما شعار می دهیم که نظام ارزیابی عملکرد برای بهبود عملکرد است و در عمل سوق پیدا کرده ایم به سمت شاخص های عملکردی است نه شاخص های ادراکی، یکی از عوامل مهم ارزیابی بیرونی است اما نسبت منطقی بین خود ارزیابی و ارزیابی بیرونی چیست؟ نگاه راهبردی در ارزیابی دانشگاهی ضعیف بوده است و بیش از آنکه به راهبرد و استراتژی توجه شود در حال توجه به عملیات هستیم.
وی افزود: بحث ارزیابی درونی ظرفیت خوبی دارد و گاهی حکمرانی آموزش عالی نیز درگیر این موضوع شده است اما در جایگاه حاکمیتی مدل و رویکرد نباید ارزیابی درونی باشد.
در این نشست همچنین دکتر محمدرضا نیستانی عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان، دکتر علی خورسندی دبیر اجرائی همایش، دکتر رضا محمدی عضو هیات علمی  و مشاور سازمان سنجش آموزش کشور و دکتر غلامرضا ذاکرصالحی عضو هیات علمی موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی مطالب خود را ارائه کردند که عمده محورهای آن بدین شرح است:
  • • ضرورت تبدیل شدن آموزش به مسئله اصلی آموزش عالی از طریق دیالوگ
  • • حفظ شفافیت و مقابله با فشارهای بیرون در ارزیابی
  • • توجه به صلاحیت حرفه ای و آموزش کادر ارزیابی
  • • فرهنگ سازی برای خودارزیابی
  • • ارزیابی سیاست های وزارت عتف در حوزه تضمین کیفیت
  • • پرهیز از رویکرد نئولیبرالیسم در نظام آموزش عالی
  • • راه اندازی شبکه های کیفیت
  • • ترسیم بنیان های نظری و اندیشگی ارزیابی و تضمین کیفیت و برداشت درست از مفهوم دانشگاه
  • • اعطای اقتدار به نیروها و کنشگران ذیربط
  • • مدیریت دانش و استفاده از تجارب گذشته
  • • عدم تقلیل ارزیابی و تضمین کیفیت به رتبه بندی
  • • تکمیل و توسعه پایگاه داده جامع دانشگاهها
  • • اهتمام به ملزومات و زیرساخت های ارزیابی مستمر و جامع
 

دفعات مشاهده: ۶۳۱ بار   |   دفعات چاپ: ۲۰۳ بار   |   دفعات ارسال به دیگران: ۰ بار   |   ۰ نظر



CAPTCHA