کتاب مطالعات پشتیبان برنامه هفتم پیشرفت در بخش علوم، تحقیقات و فناوری به همت دکتر غلامرضا ذاکرصالحی عضو هیات علمی موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی و دبیر کمیسیون تدوین و تلفیق بخش عتف برنامه هفتم پیشرفت توسط انتشارات موسسه راهی بازار نشر شد.
به گزارش روابط عمومی موسسه در بخشی از پیشگفتار و مقدمه کتاب چنین آمده است:
مؤسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی با سابقه بیش از ۵۵ سال به عنوان کانون تفکر آموزش عالی از تجربه زیسته ارزشمندی برخوردار است. این تجربه در سالهای پس از انقلاب شکوهمند اسلامی در قالب انجام مطالعات پشتیبان و کلان پروژههای تحقیقاتی شکل گرفته است. مؤسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی در ادوار گذشته به عنوان عضو کارگروه تدوین بخش آموزش عالی در تدوین برنامههای توسعه سوم، چهارم، پنجم و ششم ایفای نقش نموده است تا اینکه در مقطع اخیر در آستانه پایان دوره برنامه ششم توسعه با ابلاغ مقام عالی وزارت مسئولیت تلفیق احکام بخش آموزش عالی برنامه هفتم پیشرفت را برعهده گرفت و از این پس با بهرهگیری از تجارب گذشته و با اتخاذ رویکرد
استفاده از خرد جمعی و بهرهمندی از مشارکت ذینفعان در قالب برگزاری نشستهای تخصصی، جلسات بحث و هماندیشی و انجام مکاتبات مختلف با مدیران و رؤسای دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی تلاش نمود تا پس از آسیبشناسی برنامههای توسعه اول تا ششم و مطالعه موانع تحقق اهداف برنامههای قبلی به تدوین احکام پیشنهادی جهت تدوین احکام برنامه هفتم پیشرفت اقدام نماید.
برهمین اساس و در ذیل دو سیاست کلی ابلاغی از سوی رهبر معظم (دام عزه) انقلاب شامل:
۱- فزایش شتاب پیشرفت و نوآوری علمی و فناوری و تجاریسازی آنها به ویژه در حوزههای اطلاعات و ارتباطات و زیست فناوری، ریز فناوری و انرژیهای نو و تجدیدپذیر
۲- روزآمدسازی و ارتقاء نظام آموزشی و پژوهشی کشور
احکام تحول و مؤثری تدوین و پیشنهاد نماید و هر چند در فرایند بررسی پیشنهادات در مراحل مختلف از جمله سازمان محترم برنامه و بودجه و مجلس شورای اسلامی برخی از آنچه پیشنهاد شده بود دستخوش حذف یا تغییر شد. لکن خوشبختانه احکام تحول خوبی داشت؛ نهایی و مصوب شد که از آن جمله عبارتست از موضوع آموزش مهارتی، نیازمحور و کاربردی، اتخاذ سیاستهای جذب و نگهداشت نخبگان، مدیریت بهینه منابع مالی دانشگاهها و پیشبینی سهم مستقل برای پژوهش و فرهنگ در اعتبارات دانشگاهها.
برنامه های توسعه می توانند بین آرمانخواهی و واقع بینی پل بزنند. هم چنین قادرند بین اهداف کلان، اهداف کمّی، اهداف کیفی و شاخصها یک ارتباط معنادار برقرار کنند. برنامه با پیش بینی های خود می تواند منابع جدید خلق کند. یک برنامه خوب توسعه ای باید آیینه تمام نمای مطالبات ذینفعان و مجریان آن باشد نه محصول ذهنیتهای مدیران.
برنامه توسعه باید منافع ملی را اصل قرار داده و برمبنای اصول و قواعدی چون رفاه عمومی، عدالت اجتماعی، برابری و مردم سالاری الگویی برای تخصیص منابع در دوره زمانی مشخص ارائه کند.
اکنون در پایان برنامه ششم توسعه این چنین زمزمه میشود که برنامه هفتم توسعه نه بصورت برنامه ای جامع و نه بصورت برنامه هسته ای (Core Plan) بلکه برمبنای برنامه ای مسأله محور تلاش خواهد کرد در هر بخش از جمله بخش علوم، تحقیقات و فناوری چند مسأله کلیدی و مهم و اولویت دار را حل کند. بخش عتف نیز به تبع سایر بخشها ناگزیر همین رویکرد رادر عمل پیگیری کرد.
مأموریت دبیرخانه در فراهم آوردن فضای گفتمانی مشارکت جویانه بخوبی به سرانجام رسید و مطالعات پشتیبان و بررسیهای آن که در قالب گزارشات تخصصی کوتاه مدت در فرصتهای محدود فراهم آمد هم اکنون منتشر میشود. امید است مورد رجوع و بهره برداری متخصصان برنامه ریزی آموزش عالی قرار گیرد.