آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
مطالب پایگاه
پیام خود را بنویسید
با موضوع چیستی، چرایی و چگونگی مفهوم مشارکت مردمی: نخستین جلسه میز پژوهشی احصاء و تبیین مفهوم مشارکت مردمی در آموزش عالی برگزار شد
| تاریخ ارسال: 1403/6/3 |
اولین جلسه میز پژوهشی « احصاء و تبیین مفهوم مشارکت مردمی در آموزش عالی» با موضوع: چیستی، چرایی و چگونگی مفهوم مشارکت مردمی توسط موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی ذیل شبکه متخصصان آموزش عالی به میزبانی موسسه برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی موسسه در این نشست دکتر سمیه نصیرزاده عض هیات علمی موسسه و مدیر میز پژوهشی با عنوان این که جهت فهم مفهوم مشارکت مردمی در آموزش عالی ابتدا دو مقام را باید از هم تفکیک کنیم و عدم تفکیک این دو مقام از هم، باعث خطاهای خیلی گسترده و پرشماری در نظام اجرایی شده است. ادامه داد: یکی، مقام فهم موضوع است و دیگر مقام اقدام، تدبیر و حل موضوعات است. بنابراین نکته‌ای که باید بر آن تاکید کنیم این است که وقتی می‌خواهیم به موضوع مشارکت مردمی و مردمی‌سازی فکر کنیم، فارغ از این که در حال حاضر در چه مختصاتی هستیم و شرایط، محدودیت‌ها و مشکلات چیست، باید در ابتدا مسئله را به درستی بفهمیم و وقتی مسأله را به درستی فهمیدیم، در مقام اقدام، دخالت می کنیم. وقتی مسأله‌ای درست شناخته نمی‌شود، مسائل غلطی را ممکن است درست حل کنیم، اما آن مسأله حل نمی‌شود و همچنان باقی می‌ماند.
دکتر نصیرزاده در ادامه جلسه پس از روشن سازی چیستی، چرایی و چگونگی مشارکت مردم در آموزش عالی، مهمترین نمودها و مصادیق مشارکت مردمی در اموزش عالی را: پیوند و مشارکت همه‌جانبه بخش خصوصی در اداره دانشگاه ها، ارتباط بخش صنعت با دانشگاه و ارائه خدمات پژوهشی دانشگاه به صنایع، حمایت و تامین مالی و سرمایه‌گذاری صنایع مختلف در پروژه‌های مطالعاتی دانشگاه، ایجاد و توسعه سراهای نوآوری و دانش‌بنیان با مشارکت مردم، افزایش مشارکت بخش خصوصی در نظام نوآوری و تجاری سازی محصولات دانش پایه، ایجاد شرکت‌های دانش‌بنیان وابسته به دانشگاه بر اساس آمایش سرزمینی، ایجاد بانک آموزش عالی (تاسیس و تشکیل یک بانک مختص بخش آموزش عالی)، ایجاد شرکت بیمه، ایجاد سامانه‌های دولت الکترونیک برای نظرخواهی مستمر از مردم، افزایش ایجاد و تقویت نقش انجمن‌های علمی و کانون‌های فرهنگی در برنامه ریزی دانشگاه‌ها، ارتباط انجمن‌های علمی دانشجویی با شرکت‌های دانش بنیان، استفاده از نظرات نخبگان در تدوین سرفصل‌های آموزشی کتب درسی و طراحی محتوای برنامه درسی، افزایش اعتماد اجتماعی و به تبع آن افزایش سرمایه اجتماعی، ایجاد مرکز مردمی سازی در دانشگاه ها، تشکیل اندیشکده ها، تشکیل کمیته‌های تعامل دانشگاه و خانواده، تدوین آیین‌نامه پژوهشگران مستقل، استفاده از ظرفیت مشارکت دانش آموختگان و کمک‌های خیرخواهانه و درآمدهای ناشی از موقوفات دانست و مورد بررسی قرارداد.
در ادامه دکتر سید اسماعیل موسوی عضو هیات علمی موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزشی تجارب کشورهای دیگر در زمینه مشارکت مردمی در آموزش عالی را مطرح نمود و دکتر وحید شالچی عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی چالش های و نابرابری های موجود مشارکت مردمی در آموزش عالی در سایر کشورها و در کشور ایران را مورد بررسی قرار داد.
همچنین اعضای میز به بحث و بررسی پیرامون این سوالات پرداخته و پیشنهادات و دیدگاه‌های خود را در این زمینه ارائه کردند
به گزارش روابط عمومی موسسه در این نشست دکتر سمیه نصیرزاده عض هیات علمی موسسه و مدیر میز پژوهشی با عنوان این که جهت فهم مفهوم مشارکت مردمی در آموزش عالی ابتدا دو مقام را باید از هم تفکیک کنیم و عدم تفکیک این دو مقام از هم، باعث خطاهای خیلی گسترده و پرشماری در نظام اجرایی شده است. ادامه داد: یکی، مقام فهم موضوع است و دیگر مقام اقدام، تدبیر و حل موضوعات است. بنابراین نکته‌ای که باید بر آن تاکید کنیم این است که وقتی می‌خواهیم به موضوع مشارکت مردمی و مردمی‌سازی فکر کنیم، فارغ از این که در حال حاضر در چه مختصاتی هستیم و شرایط، محدودیت‌ها و مشکلات چیست، باید در ابتدا مسئله را به درستی بفهمیم و وقتی مسأله را به درستی فهمیدیم، در مقام اقدام، دخالت می کنیم. وقتی مسأله‌ای درست شناخته نمی‌شود، مسائل غلطی را ممکن است درست حل کنیم، اما آن مسأله حل نمی‌شود و همچنان باقی می‌ماند.
دکتر نصیرزاده در ادامه جلسه پس از روشن سازی چیستی، چرایی و چگونگی مشارکت مردم در آموزش عالی، مهمترین نمودها و مصادیق مشارکت مردمی در اموزش عالی را: پیوند و مشارکت همه‌جانبه بخش خصوصی در اداره دانشگاه ها، ارتباط بخش صنعت با دانشگاه و ارائه خدمات پژوهشی دانشگاه به صنایع، حمایت و تامین مالی و سرمایه‌گذاری صنایع مختلف در پروژه‌های مطالعاتی دانشگاه، ایجاد و توسعه سراهای نوآوری و دانش‌بنیان با مشارکت مردم، افزایش مشارکت بخش خصوصی در نظام نوآوری و تجاری سازی محصولات دانش پایه، ایجاد شرکت‌های دانش‌بنیان وابسته به دانشگاه بر اساس آمایش سرزمینی، ایجاد بانک آموزش عالی (تاسیس و تشکیل یک بانک مختص بخش آموزش عالی)، ایجاد شرکت بیمه، ایجاد سامانه‌های دولت الکترونیک برای نظرخواهی مستمر از مردم، افزایش ایجاد و تقویت نقش انجمن‌های علمی و کانون‌های فرهنگی در برنامه ریزی دانشگاه‌ها، ارتباط انجمن‌های علمی دانشجویی با شرکت‌های دانش بنیان، استفاده از نظرات نخبگان در تدوین سرفصل‌های آموزشی کتب درسی و طراحی محتوای برنامه درسی، افزایش اعتماد اجتماعی و به تبع آن افزایش سرمایه اجتماعی، ایجاد مرکز مردمی سازی در دانشگاه ها، تشکیل اندیشکده ها، تشکیل کمیته‌های تعامل دانشگاه و خانواده، تدوین آیین‌نامه پژوهشگران مستقل، استفاده از ظرفیت مشارکت دانش آموختگان و کمک‌های خیرخواهانه و درآمدهای ناشی از موقوفات دانست و مورد بررسی قرارداد.
در ادامه دکتر سید اسماعیل موسوی عضو هیات علمی موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزشی تجارب کشورهای دیگر در زمینه مشارکت مردمی در آموزش عالی را مطرح نمود و دکتر وحید شالچی عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی چالش های و نابرابری های موجود مشارکت مردمی در آموزش عالی در سایر کشورها و در کشور ایران را مورد بررسی قرار داد.
همچنین اعضای میز به بحث و بررسی پیرامون این سوالات پرداخته و پیشنهادات و دیدگاه‌های خود را در این زمینه ارائه کردند
کلیدواژه ها: شبکه شماع | نصیر زاده | میز پژوهشی |