
عدالت (برابری) اجتماعی و اقتصادی به عنوان یکی از مهمترین اهداف کشور در میان اسناد کلان و بالادستی از جمله قانون اساسی، سند چشم انداز ۲۰ ساله، برنامههای توسعه اقتصادی و اجتماعی به انحاء گوناگون آمده است. به لحاظ نظری نیز دولتها باید دو اصل مهم کارایی و برابری را در سیاستگذاریهای و تصمیم گیریهای کوتاه مدت و بلندمدت خود مد نظر داشته باشند.
علاوه بر آن نتایج مطالعات انجام شده در موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی و نهادهای دیگر در حوزه عدالت و برابری بیانگر آن است که نابرابری در حوزههای مختلف آموزش عالی وجود دارد که کاهش آنها احتمالا وضعیت آموزش عالی و جامعه را در بلند مدت بهبود می بخشد. این نابرابریها میتواند در سه حوزه درونداد، فرآیند آموزش و پژوهش دانشگاهی و خروجیها و پیامدهای آن مورد بررسی قرار گیرد. از اینرو در این میز پژوهشی تلاش خواهد کرد با استفاده از متخصصان و محققان این حوزه مصادیق نابرابری در حوزههای مختلف آموزش عالی را احصاء و اثرات احتمالی آن مورد مداقه قرار دهد و برای بهبود آن و کاهش نابرابری در آموزش عالی، اقدامات و سیاستهای لازم را ارائه دهد.
خروجی این میز پژوهشی میتواند در سیاستگذاری شورای انقلاب فرهنگی و وزارت علوم در ساماندهی آزمون سراسری، صندوق رفاه دانشجویان و حمایت و پشتیبانی دانشگاهها از دانشجویان دهکهای پایین درآمدی و بهبود برابری و عدالت در آموزش عالی مورد استفاده قرار گیرد.