پیام خود را بنویسید
 

گفتگوی روزنامه ایران با دکتر غلامرضا ذاکرصالحی

 | تاریخ ارسال: 1395/11/10 | 
دکتر غلامرضا ذاکرصالحی: دانشگاه درمعنای لاتین آن universitas به معنای (اجتماع و صنف دانشمندان) است و هرجا که اجتماع دانشمندان شکل گیرد، آنجا دانشگاه است، حال ساختمانش هرچه می خواهد باشد. اگر دانشگاه را نیز از ریشه انگلیسی univers بگیریم می توان آن را به جهان، عالم و کائنات تعریف کرد؛ یعنی، گویی دانشگاه یک جهان کوچک و صحنه ای برای نگاه کردن به کل جامعه است؛ به تعبیری، دانشگاه مکانی است که در آن می توان کلیت جامعه را به تماشا نشست. بر این اساس، یک کالج فنی نمی تواند دانشگاه باشد چون کلیت جامعه را بازنمایی نمی کند و ساختار کلی از معرفت ارائه نمی دهد. بنابراین دانشگاه به این دلیل آموزشکده نیست چون که آموزش همه جا ارائه می شود. مؤسسات خصوصی در بیرون هم می توانند کار آموزشی کنند. دانشگاه بیشتر یک شیوه زیست هنجارین است که وظیفه اش گسترش فهم در جهت تربیت شهروند خوب است. دانشگاه نقطه تلاقی فرهنگ، قدرت و دانش است. دانشگاه یک کلوب اجتماعی نیست. متأسفانه امروز دانشگاه در ایران، به کلوب اجتماعی بدل شده است که باید به ریشه هایش برگردد؛ یعنی، محل اجتماع دانشمندانی شود که پایبند به هنجارهای علم هستند. هر جا شما چنین شواهدی را مشاهده کردید می توانید اسم آن را دانشگاه بگذارید.

Dr. Gholamreza Zakersalehi

 کارکردهای هنجاری دانشگاه رشد شخصیت، تکامل اخلاقی جوانان، عقلانیت، نقد، ظهور رفتار شهروندی پیشرفته و در نهایت کمک به توسعه پایدار است. معتقدم کارکردهای تکنیکی باید در خدمت کارکردهای هنجاری قرار گیرد در غیر این صورت، دانشگاه به نهادی آموزشی فروکاسته می شود که هدف آن صرفاً آموزش برای آموزش و پژوهش برای پژوهش است. اشتباه ما، تکرار این کارکردهای تکنیکی درغیاب کارکردهای هنجاری است. قبل از انقلاب وقتی شرکت ستیران برای آمایش سرزمین به ایران آمد، تأکید کرد که در بخش آموزش عالی شهرهای زیر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت نباید دانشگاه داشته باشند چون تأسیس دانشگاه به سه پارامتر نیاز دارد؛ کشش اجتماعی، صنعت پیشرفته در آن منطقه و سطحی از توسعه یافتگی؛ فاکتورهایی که بسیاری از شهرهای کوچک ما ندارند. به نظر می رسد که شرکت مشاوران ستیران آسیب توسعه کمی را درک کرده بود. امروز به جایی رسیده ایم که وزارت علوم می گوید ما موجودیتی را تأسیس کردیم که نه تعطیل می شوند و نه حاضرند تغییر کاربری دهند نه حاضرند حتی ادغام شوند و روز به روز هم در حال گسترش اند. گفتنی است که در یکی دو ماه گذشته ۵۰۰ رشته دکتری بدون ارزیابی و بدون بررسی مدارک، به دانشگاه آزاد داده شده است. این کار نوعی فساد آموزشی است که در تاریخ ایران بی سابقه است. این چیزی جز چوب حراج زدن به دانشگاه نیست و رسانه باید این فاجعه را منعکس و نقد کند.


کلیدواژه ها: دکتر ذاکرصالحی | غلامرضا ذاکرصالحی | آینده دانشگاه در ایران | دانشگاه یا آموزشگاه | دکتر ابراهیم آبادی | حسین ابراهیم آبادی | روزنامه ایران |