در دو دهه اخیر تعداد دانشجویان بین‌المللی در سطح جهان با رشد چشمگیری مواجه بوده است. در سالهای اخیر نیز روند تحرک بین‌المللی دانشجویان دستخوش تغییراتی شده است. تغییر جهت تحرک متقاضیان آموزش‌عالی بین‌المللی به سوی آسیای جنوب شرقی، ورود رقبای تازه به حوزه عرضه‌کنندگان آموزش بین‌المللی مانند مالزی، سنگاپور، قطر، کره جنوبی و همچنین افزایش سهم دانشجویان آسیایی به پنجاه درصد کل دانشجویان بین‌المللی جهان پیچیدگی و اهمیت موضوع را افزایش داده است. از سویی، فرصت‌ها و ظرفیت‌های جدیدی برای کشور ایران خلق شده است. اکنون با مسابقه‌ای تمام عیار و دو ماراتن بین کشورهای مختلف منطقه و جهان در این زمینه مواجه هستیم. نظام‌های آموزش‌عالی رقیب هم در قلمرو چشم‌اندازسازی و سیاستگذاری و هم تمهید زیرساخت‌های لازم حتی در عرصه بازاریابی و تبلیغات فعال شده‌اند.
جذب دانشجویان خارجی هر چند فقط جنبه‌ای از بین‌المللی شدن دانشگاه‌ها را پوشش می‌دهد، محرکی است که به‌صورت تدریجی و اجباری موجب تکمیل سایر زیرساخت‌های بین‌المللی شدن نیز می‌شود. رمز و راز اهمیت موضوع در همین نکته است.
در لایحه برنامه ششم توسعه کشور موضوع بین‌المللی شدن دانشگاه‌ها و جذب دانشجوی خارجی به‌عنوان الزام و راهبرد مطرح شده است، اما مهم این است که چگونه این ایده مورد اجماع به سیاست و راهبرد و سپس، اقدامات اجرایی تبدیل شود.
انگیزه اصلی از نگارش این کتاب آن است که هم اکنون مدیران و کارشناسان آموزش‌عالی کشور نیازمند ایده و کسب اطلاع از وضعیت و روند برنامه‌های موجود در سطح جهان هستند. بدین‌منظور، در این کتاب حدود یکصد و پنجاه مقاله که حاوی تجارب راهبردی کشورهای مختلف جهان است، مطالعه و تلخیص و در قالب تقسیم‌بندی جغرافیایی به تفکیک قاره‌های امریکا، اروپا، آسیا، افریقا و استرالیا سازماندهی و ارائه شده است. در بخش دیگر این کتاب یافته‌های مربوط به تحلیل محیط داخلی و خارجی ایران و تدوین راهبرد بهینه عرضه شده است.
